Andakukl og draugagangur frá liðinni tíð

 (Mynd. Draugagangur að Saurum 1964.)

Andakukl nútímans hefur verið mér sem lokuð bók í marga áratugi, ég fór fyrir nokkrum áratugum síðan á skyggnilýsingu ensks miðils, minnir að mér hafi liðið bærilega án þess þó að fá nokkur viðhlítandi svör. Jæja síðasta helgi var nokkuð öðruvísi. Sálarrannsóknarfélagið á Akureyri stóð fyrir andlegri helgi, ég og frúin mín ákváðum að láta slag standa og kynna okkur starfið.Í fyrstu var okkur boðið að fylgjast með transmiðli tala tungum og lýsa atburðum úr forneskju.Við settumst inn í myrkvað herbergi og miðillinn fór að tala tungum. Í fyrstu var hann franskur fræðimaður frá síðari hluta 18. aldar. Margir gullmolar féllu af miðlinum, sem aðeins glitti í frá rauðum bjarma í annars myrkvuðu herberginu. Mér þótti þó furðulegt að hann gat þó á engan hátt tjáð sig um frönsku byltinguna eða sagt hvort hann hefði verið konungssinni eða lýðræðissinni. Þar féll eiginlega trú mín á þessa samverustund  við franska fræðimanninn frá á 18. öld. En stundin var notaleg og fræðandi á margan hátt , ég var bara ekki allveg tilbúinn að meðtaka hráann vitnisburð gagnrýnislaust. Næst var mér boðið í heilun sem ég tók með þökkum, en það fór á sama veg Panflautu  tónlistinn truflaði gríðarlega og ég gekk jafn skakkur út og ég gekk inn. Þetta var á laugardaginn. Á sunnudagskvöldið mætti sjálfur Þórhallur miðill ásamt Skúla Lórenz fyrir fullu húsi gesta og færðu þeir öllum skilaboð að handan. Stundin var vel lukkuð, mikið hlegið og allir höfðu líkast til fengið einhverjum spurningum sínum svarað. Var þá ekki takmarkinu náð? Auðvita var því náð allir þátttakendur í þessari andlegu helgi hafa örugglega staðfest í trúnni á framhaldslíf. En fyrir mig var helginni ekki lokið. Þegar ég kom heim af skyggnilýsingunni tók ekki betra við. Ríkisútvarpið var að senda út “Andrarímur” Guðmundar Andra Thorssonar. Það fyrsta sem fjallað var um í þættinum voru transfyrirlestrar Guðrúnar Sigurðardóttur sem skráði sögu Ragnheiðar Brynjólfsdóttir í transi á sjöunda áratugi síðustu aldar og ekki nóg með það. Leikin var í þættinum upptaka með Guðrúnu þar sem hún talaði með ólíkum röddum sögupersóna, en það sem sagan gerist næstum öll á árunum 1654-1675 er slíkt auðvita allgjörlega ómögulegt. Ó nei! Guðrún Sigurðardóttir lék allar persónur og túlkaði viðburði úr íslenskri forneskju eins og að blása sápukúlum. 600 bls. bók fylgdi í kjölfarið þar sem saga Ragnheiðar Brynjólfsdóttir var rakin og atburðum í Skálholi um miða 17. öld. voru gerð skil.  Sjálfur man ég eftir Guðrúnu Sigurðardóttir þessari ljúfu konu sem átti heima í næstu götu við mig á bernskuárum mínum. Þessa yndislegu og ljúfu konu hefði ég aldrei getað tengt við svik af nokkru tagi. Því er bók hennar um Ragnheiði Biskupsdóttir einn af óútskýrðum  leyndardómum og atburðum sögunnar. Fyrir nokkrum árum eignaðist ég hluta af handriti bókar Guðmundar Davíðssonar Íslendingabyggð á öðrum hnetti (1929) en þá bók skrifaði hann ósjálfráðri skrift aðallega eftir bróður sínum Ólafi og föður sínum Séra Davíð Guðmundssyni á Hofi. (Afa Davíðs skálds frá Fagraskógi) ekkert þekkti ég til Guðmundar, en systkini hans þau Valgerður og Hannes urðu mér góðir vinir á æskuárum mínum, ég eignaðist jafnvel hluti eftir þau og meira að segja pínulítið eftir sjálfan Ólaf Davíðsson þjóðsagnasafnara. Önnur látin frænka mín sem ég nefni ekki hér, skrifaði lengi ósjálfráða skrift og þá frænku mína mun ég aldrei væna um pretti. Enn þá  lifir í mér  sú von að eitthvað sé að marka hina ósjálfráðu skrift Guðmundar Davíðssonar á Hraunum og Íslendingabyggð á öðrum hnetti. Það verður gaman að komast þar í kynni við forfeðurna. En svo ég haldi mig við þessa andlegu helgi á vegum Sálarrannsóknarfélagsins á Akureyri, þá tel ég að vel hafi verið að henni staðið. Ég vænti þess að fréttatímar fjölmiðlanna verði uppfullir af frásögnum næstu daga af því sem gerðist fyrir norðan og hlífi okkur hlustendum og lesendum við öllum neikvæðu fréttunum frá næturlífi stórborgarinnar og átökum á þekktum stríðssvæðum.

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 22.2.2007 kl. 21:44]

Mikið var gaman að lesa þennan fróðlega pistil. Ég hef alltaf haft áhuga á þessum handan-andans málum og er alin upp í mikilli umræðu um spíritisma og tilgang lífsins (þó það tvennt þurfi engan veginn að tengjast....) Ég hlustaði á hinn makalausa þátt Andra Thorssonar og heyrði Guðrúnu buna þessu út úr sér. Margt er merkilegt í mannshuganum og margt fleira en augað nemur, svo mikið er víst. Takk fyrir skemmtilegt blogg!